Hier vind je recensies die ik schreef. Het is een selectie, af en toe komt er een bij. Op de site met blogs lees je mijn persoonlijke ervaringen.


The end part 2: intrigerende mix van dans, beeld en sound. Energiek, dan ineens intiem

 Bij de fascinerende dansvoorstelling The End part 2 van Arno Schuitemaker voelt het alsof je op een dynamische clubavond bent, vol met zich uitputtende, zich uitlevende dansers. Ze zijn live te zien, maar ook sterk uitvergroot, door middel van projecties ook op immense doeken. Dat levert krachtige beelden op en dat in combinatie met de pulserende dwingende muziek, maakt The End... tot een voorstelling om je vingers bij af te likken.

Lees meer »

'Resilience' van 30-jarig United Cowboys is machtig, rebels spektakel

United Cowboys, dat is chaos, rebellie, absurditeit, confrontatie, maar ook prachtige dans. Met Resilience viert het Eindhovense gezelschap dat het dertig jaar bestaat. Deze verpletterende jubileumvoorstelling bewijst dat Cowboys zich blijft ontwikkelen en de eigen identiteit voortdurend versterkt. In de overweldigende belevenis, een eerbetoon aan de kunsten,  zijn verwijzingen naar eerdere producties van de Cowboys, maar elke scène, elke beweging, elk idee oogt actueel. Mindblowing, wat gebeurt er veel.

Lees meer »

'Yellow Horizon' van Annemijn Rijk en Theun Mosk is verslavend, al twijfel je aan je eigen waarneming

Ongemakkelijk, fascinerend en verslavend. Met Yellow Horizon brengen choreograaf Annemijn Rijk en scenograaf Theun Mosk een indringende, zinsbegoochelende ervaring op het snijvlak van beeldende kunst en performance, die alles wat daarbuiten gebeurt, doet vergeten. Kijkend naar een van kleur veranderende cirkel, leef je alsmaar meer in het moment en nemen de zintuigen het over van de ratio. Dat is een magische ervaring, waarbij volledige overgave noodzaak is.

Lees meer »

Gradient: circus, dans, een continue stroom aan beweging

Dans en hedendaags circus liggen dicht bij elkaar en die twee vullen elkaar soms prachtig aan. Dat bewijst ook circusgezelschap Sztukmistrze uit de Poolse stad Lublin met de ambitieuze voorstelling ‘Gradient’. Nee, geen losse acts, zoals in het traditionele circus. De vijf artiesten verweven jonglerie (ballen, ringen, kegels) en acrobatiek (op de grond, in de lucht) met moderne dans tot een prettige, continue stroom aan bewegingen.

Lees meer »

Yoann Bourgeois is de meester van de balans. Dat toont hij in 'The Unreachable Suspension'

De Franse artiest en choreograaf Yoann Bourgeois weet de zwaartekracht op een subtiele en meesterlijke manier te bespelen. Dat blijkt in ‘The Unreachable Suspension Point’, dat is een poëtische voorstelling die te zien was op het Internationale Dans Festival in het Poolse Lublin. Hij speelt deze productie met danseres Marie Bourgeois en de pianist Tomasz Bielski. Maar ook de plateaus, enorme dominante attributen op het podium, eisen een hoofdrol op.

Lees meer »

‘Light and Desire’: vrouwen eisen hun plaats op. De jonge danseressen voorop

Er is taart, een lachende vrouw, er valt iets te vieren. Dit is te zien in een film die op een scherm wordt geprojecteerd in de sociaal bewogen voorstelling ‘Light and Desire’ van het gezelschap van de Amerikaanse choreograaf Colleen Thomas. Deze dansvoorstelling heeft een overduidelijke boodschap: er zijn mooie momenten in het leven, genoeg zelfs, maar ook de samenleving van vandaag is geen vanzelfsprekend feest voor vrouwen.

Lees meer »

In het fraai vormgegeven POLES toont Yvonne Smink de enorme beheersing van haar lichaam

Paaldansen, dat is toch show? Of sport? Topsport? Met POLES bewijst Yvonne Smink dat de discipline waarin ze internationaal uitblinkt, kan uitgroeien tot een artistieke voorstelling waarin haar kwaliteiten, haar kracht, de ongelooflijke beheersing van haar spieren en haar fijne uitstraling uitstekend tot hun recht komen. Ook het object waarin ze beweegt, een stalen constructie die doet denken aan een spin, is intrigerend. Net als de aardse, zachte soundscape die muzikant en componist Isaac Poels live op het podium laat horen.

Lees meer »

Luchtacrobate worstelt met touw: metafoor voor verwarring en interne strijd

Het ziet er beklemmend uit en zo voelt het ook. Op de vloer staat een kubus, ingericht als woonkamer. Planten, een stoel, een theepot, twee kopjes. In de kamer leven een man en een vrouw. Niet samen, naast elkaar. Ze zwijgen voortdurend. Sporadisch is er een vraag. 'Hoe gaat het?' 'Best', luidt het afgemeten antwoord. Dan zwijgen ze weer. Langzaam staat de vrouw op en ontsnapt uit de benauwende situatie, via het plafond. Daar hangt een touw waarin ze omhoogklautert. Wat een mooie vondst.

Lees meer »

Glorious Bodies, prachtig eerbetoon van de oudere artiest aan de oudere artiest

Piet Van Dycke, maker van de voorstelling Glorious Bodies, had het eerder al opgemerkt en verkondigd; de zes oudere acrobaten met wie hij werkt, zijn veel beter dan hij ooit had durven vermoeden. Die wetenschap schept een hoge verwachting. Bij de première van de voorstelling op het circusfestival Circolo blijkt dat die verwachtingen zelfs worden overtroffen. De acrobatische trucs zijn uitstekend. Ze zijn hoger, riskanter dan gedacht en de zes acrobaten, vooral de twee dames, zijn jaloersmakend lenig. En dan is Glorious Bodies ook nog pakkend, ontroerend, doordacht vormgegeven en sterk gechoreografeerd. 

Lees meer »