Angela Groothuizen en orkest Kamerata Zuid halen muzikale herinneringen op, van Dolly Dots tot evergreens als ‘Het Dorp’ en ‘Telkens weer’

Angela Groothuizen komt uit een muzikale familie. Vraag het haar en talloze herinneringen aan de jeugd van de zangeres borrelen op. Haar opa speelde prachtig cello, zo vertelt ze, en hij kon waanzinnig zingen. Haar ooms en tantes bespeelden ook strijkinstrumenten en haar andere opa was een uitstekende pianist.

En de moeder van Angela Groothuizen fantaseerde als kind van een carrière als zangeres, maar die droom kwam nooit uit. “Ze wilde op zangles, maar opa vond dat onzin.” Het was een andere tijd.

 Tijdens het concert Grijs Gedraaid® staat de zangeres met de strijkers van Kamerata Zuid op het podium, een orkest waarvoor ze grote bewondering heeft. Ze vertolkt dan haar eigen Nederlandstalige liedjes, maar ook evergreens als ‘Het Dorp’ van Wim Sonneveld en ‘Telkens Weer’ van Willeke Alberti. Het toetje is een medley van The Dolly Dots.

'Als kind altijd aan het tekenen'

 Voor Angela Groothuizen gingen de eerste stappen in de wereld van muziek en showbizz vrijwel vanzelf. “Mijn ooms maakten decors voor toneel, mijn vader was kunstenaar. Als kind was ik altijd aan het tekenen en schilderen. De creativiteit had ik van hen. Ik had ook een goede stem. Als 12-jarige werd ik ingehuurd voor optredens, als invaller, als een zanger of zangeres plots de stem kwijtraakte. Veel te jong natuurlijk.” Ook zong ze in bandjes op school, ook in Howling Hurricane, de band van haar broer. “Hij was een goede muzikant, speelde gitaar en bas, maar ik stal de show.” De band brengt ook een plaat uit, het blijft niet onopgemerkt. Hetzelfde jaar, het is 1978, is ze gevraagd voor The Dolly Dots en wordt ze een bekendheid. De meidenband (met nummers als ‘Radio’, ‘Tell it all about Boys’ en ‘She is a Liar’,) heeft tien jaar bestaan.

'Ik ga voor het betere lied'

 Angela Groothuizen: “Tijdens Grijs Gedraaid® zing ik een medley met bekende nummers van The Dolly Dots. Welke dat zijn, dat houd ik nog even geheim.” Met de strijkers van Kamerata Zuid vertolkt de zangeres ook liedjes uit haar eigen repertoire. Ze voelt zich thuis bij het Nederlandse lied, songs die gaan over het leven. “Ik heb soms gerockt, hier en daar stevige muziek gemaakt, maar meestal ga ik voor het betere lied, dat is ingetogen. Niet: ik hou van jou en ik blijf je trouw, maar mooie teksten. Ik was een Dolly Dot, kwam uit de popmuziek, maar ben daarna omarmd door grote tekstschrijvers. Die wilden dat ik hun liedjes ging zingen, dat vind ik een grote eer.”

'Het klinkt loepzuiver'

Kamerata Zuid leert ze kennen via vriendin Karin Bloemen die vorig jaar met het orkest optrad tijdens Grijs Gedraaid®. “Ik heb vaker met orkesten op het podium gestaan en ben in het bezit van een ontzettend scherp gehoor. Ik ben gevoelig voor strijkers, het moet precies goed klinken, anders word ik helemaal gek. Kamerata Zuid is echt heel goed, het klinkt loepzuiver. En het maakt interessante programma’s, zoals Grijs Gedraaid® voor ouderen. De insteek is: kom gezellig langs, blijf niet binnen zitten, maar luister samen naar muziek. Ik vind het hartstikke leuk om daaraan mee te werken en het is ook belangrijk. Grijs Gedraaid® heeft een sociale kant.” Ooit presenteerde ze ‘De Uitdaging’, een tv-programma waarbij mensen voor de camera werden overgehaald een ander de helpende hand toe te steken. “Mensen helpen, met z’n allen de schouders eronder zetten, dat past me.”

Lied over schaatsen

Bij Grijs Gedraaid® zingt ze eigen nummers als ‘Vinkeveen’ over schaatsen op een plas, ‘Dwaal’ over vergeetachtigheid en ‘Melk en Honing’. In dat nummer beschrijft een ouder de geboortedag van een kind: ‘Op de dag van jouw ontstaan, had je moeder haar mooiste jurk aan…’ Is dit een persoonlijke ervaring van Angela Groothuizen, gaat het lied over Lola of Nona, een van haar dochters? “Ik vind dat je niet te veel over liedjes moet praten, die moet je horen. Deze tekst is door Rob Crispijn geschreven voor Herman van Veen, in mijn versie is het een hit geworden, ik maakte het net iets steviger.” 

'Het Dorp' mag niet ontbreken

Het nummer ‘Niets blijft’ dat ze ook zingt, is melancholisch van aard: alles verandert, het verleden vasthouden kan niet. En ‘Het Dorp’ van Wim Sonneveld mag niet ontbreken, zegt Angela Groothuizen. “Het staat op één in de Evergreen Top 100. Het lied appelleert aan herinneringen, aan wat ooit was. Zelf herken ik dat gevoel. Als ik door Alkmaar rijd, de stad waar ik ben opgegroeid, dan denk ik ook: waar nu huizen staan was vroeger een veld. Daar liep ik vaak doorheen.”  ‘Telkens Weer’, van Willeke Alberti, oorspronkelijk uit de film ‘Rooie Sien’, vind ze eveneens een must. “Ik zie hoe blij mensen worden als ze deze liedjes horen.”