Hij was een van de grondleggers en een bepalend gezicht van het Tilburgse dansgezelschap Vloeistof. Als ik aan Yuri Bongers denk dan zie ik een bewogen, bescheiden man. Een jongen nog eigenlijk, betrokken, integer, bovenal een kunstenaar met een grote passie voor dans. Yuri is veel te vroeg overleden. Hij was al geruime tijd ongeneeslijk ziek.
Hij volgde de opleiding expressionistisch danstheater aan de Dansacademie in Tilburg. In dezelfde stad begon hij met Anja Reinhardt dansgezelschap Vloeistof. Die twee leerden elkaar kennen op de Dansacademie. Daar ontdekten ze dat ze elkaars visie deelden. Beiden hadden ze de 'drive' om dans te maken buiten de muren van het theater. Het danswereldje was voor hen teveel naar binnen gericht.
Essentieel
Ze kozen de naam Vloeistof omdat ze een Nederlandstalige naam wilden, maar vooral ook omdat in het woord vloeistof beweging zit. Dat is een essentieel element, net als lucht. Voor Yuri Bongers was dans ook essentieel. Als hij daarover vertelde spraken zijn ogen. Die vertoonden zijn enthousiasme, maar ook zijn verwondering.
Argeloos bewegen
Vloeistof ontstond in 2000 en bleef altijd een klein en dus een flexibel gezelschap. De groep speelde soms in theaters, maar zocht de uitdaging vooral in de openbare ruimte, in gebouwen en in de openlucht.
Zo zaten de toeschouwers bij het stuk 'Jukeboxcity' in een winkelruimte in de Tilburgse binnenstad en keken ze door het raam naar dansers die argeloos bewogen tussen de passanten. Het publiek werd altijd in een positie gebracht dat het zich bewust was van de eigen rol. Het kreeg koptelefoons op en hoorde de dansers praten. Interactie met het publiek was een voorwaarde voor Yuri Bongers.
Geparkeerde auto
Een andere productie was 'Welkom in de buitenwereld'. Deze keer kroop de toeschouwer in een geparkeerde auto en keek door de ruiten naar buiten. Daar zag het dansers bewegen en het dagelijkse leven aan zich voorbijtrekken.
In 'Autosalon' zat het publiek ook in een auto en zag dansers bewegen. Op het dak, bij de voorruit, op de motorkap.
Nog een opvallende voorstelling was 'Dood in de boot'. Yuri Bongers speelde daarin met een danseres. De twee speelden een stelletje dat in een roeibootje door het water voer. De sfeer veranderde, de spanning werd beklemmend en de relatie eindigde in een moord. Het stuk was te zien in de Piushaven in Tilburg, maar ook bij het Meer van Genève.
Vloeistof speelde vaak in het buitenland. Daar was de waardering voor het gezelschap vaak groter dan in eigen land. Het gezelschap kreeg subsidie, maar nooit toereikend. Het moest blijven sappelen, roeien met de riemen die het had. Het enthousiasme bleef altijd groter dan de financiële beperking.
Op een dak in het water
Ook de voorstelling 'Hellend vlak' speelde op het water. Het publiek zag het dak van een woning die was omgeven door water. Yuri Bongers was trots op deze voorstelling. Op de nok van het dak zaten vier dansers. Dansend probeerden de vier verder te leven. De symboliek was duidelijk: al staat het water aan de lippen, de mens gaat door waar hij mee bezig is.
Ideeën genoeg
Vloeistof zal verder moeten door grondlegger Yuri Bongers. Hij wilde niets liever dan doorgaan met waar hij mee bezig was. Met het maken van mooie voorstellingen., met het zoeken van nieuwe uitdagingen.
Ideeën waren er in overvloed:. Hij had nieuwe concepten bedacht: een stuk over data verzamelen en het verdwijnen van privacy, maar ook een voorstelling over macht. bovendien had hij een idee voor een pop-up voor festivals.
Te jong
Het leven is niet rechtvaardig. Veel te jong kwam aan zijn leven een einde. Op zijn 47ste. Yuri werd tot het laatst toe verzorgd door zijn partner met wie hij in Amsterdam woonde.
Ook al was praten voor hem op het laatst niet meer mogelijk, Yuri werd voortdurend op de hoogte gehouden van het reilen en zeilen van zijn Vloeistof. Hij wist dat zijn dansgezelschap zou doorgaan, maar hem heel erg zal gaan missen.
Yuri Bongers
. Foto: collectie Vloeistof.